‘Ik snap de mensen die verslingerd raken aan Lucinda Riley’

In de twee boekhandels in Bussum zijn ze er deze zaterdag zo uit te pikken: de kopers van Atlas, het achtste en laatste deel van de Zeven Zusters-serie van de Britse auteur Lucinda Riley. Op een uitzondering na lopen ze allemaal gedecideerd de winkel in, direct richting de stapel vertaalde Rileys, pakken een exemplaar van het dikke boek en lopen door naar de kassa om af te rekenen.

Atlas. Het Verhaal van Pa Salt, zoals het boek volledig heet, kwam afgelopen donderdag uit en was één etmaal na verschijning al een bestseller. In het boek wordt de vraag beantwoord wie de mysterieuze adoptievader is van de zeven zussen over wie de eerste zeven delen gaan. Het boek is afgeschreven door de zoon van Riley, Harry Whitaker, nadat Riley vorig jaar overleed aan kanker.

Volgens de uitgever zouden er voor het weekend tussen de 100.000 en 150.000 exemplaren van zijn verkocht. Of hiermee een absoluut record wordt gevestigd, wordt vrijdag bekend als de definitieve verkoopweekcijfers worden gepubliceerd. Maar dat het boek goed verkoopt, is ook in het Gooise Bussum duidelijk.

Eigenaresse Gerda Liebe van de Bruna aan het Veerplein beaamt dat het boek „als een trein” gaat. De boekhandel heeft 175 exemplaren van Atlas ingekocht voor deze zaterdag. Voor de deuren sluiten op zaterdag denkt Liebe door die voorraad heen te zijn. „Het is een prettige boost in de sale.”

Duur boek

Een straat verderop, bij boekhandel Los, is net als bij Bruna een flink deel van de etalage ingeruimd voor exemplaren van Atlas – in het Nederlands en Engels. In de winkel kunnen klanten op meerdere plekken tegen het boek aanlopen: direct bij de ingang naast andere bestsellers zoals het boek van Libris Literatuurprijswinnaar Anjet Daanje (Het lied van de ooievaar en de dromedaris). Maar ook bij de kassa en op een groot display in het midden van de boekwinkel.

Maar mijn man gaf me zijn pas en zei: ga ’m maar alsnog halen voor Moederdag

Kim uit Bussum

Eigenaresse Mascha Sluijter denkt dat ze tot nu toe wel honderd exemplaren per dag heeft verkocht. „Vooraf hadden we er 250 besteld. Deze ochtend zijn er nog 150 extra afgeleverd. Dat was ternauwernood – het laatste exemplaar dat we nog hadden werd bij wijze van spreken net afgerekend.” Net als haar Bruna-collega zegt Sluijter dat haar boekhandel zo’n goedlopend boek kon gebruiken. „Het was tot nu toe een tam boekjaar zonder echte uitschieters.”

Opvallend is dat vrijwel geen klant zich laat tegenhouden door de hoge prijs van het Riley-boek: 29,99 euro. Daarmee is Atlas flink duurder dan de meeste nieuwe boeken, die tussen de 22,50 en 25 euro kosten. Sluijter: „Ik hoor er weinig mensen over klagen. Mensen willen het boek gewoon hebben, dat heeft de uitgever natuurlijk ook wel door.”

Dat geldt in ieder geval voor Inge van den Berg, die haar exemplaar bij de Bruna koopt. „Het is met 30 euro inderdaad nogal prijzig, zeker voor iemand als ik: ik heb een bijstandsuitkering. Maar ik dacht, ik verdien het wel. Ik heb net een staaroperatie gehad.” De vorige delen heeft Van den Berg allemaal geluisterd via Storytel. „Ik moet vanwege de operatie mijn ogen trainen met focussen. Daarom lees ik deze keer het boek.”

Sluijter van boekhandel Los heeft zelf alleen het eerste deel gelezen

Ook Kim uit Bussum, die met haar dochter aan het winkelen is, kocht haar exemplaar in de Bruna. „Ik schrok wel van de prijs ja. Maar ja, ik wilde het boek toch hebben.” Ze rekende het boek wel af met de pinpas van haar man. „Ik hoopte dat hij het boek deze week voor mijn verjaardag zou geven. Nou niet dus. Maar hij gaf me zijn pas en zei: ga ’m maar alsnog halen voor Moederdag.”

Gebloemd inpakpapier

Dat Atlas uitkwam voor het Moederdag-weekend is volgens Gerda Liebe van de Bruna geen toeval. „Dat is slim uitgekiend van de uitgever”, zegt ze tussen het bedienen van de lange rij klanten in de kantoorboekhandel door. Ze heeft amper tijd de verslaggever te woord te staan, mede omdat veel aankopen ook nog worden ingepakt in gebloemd inpakpapier.

Lees ook: De zeven zussen gaan door

In Liebes winkel is Atlas het meest verkochte cadeau dat mensen kopen voor Moederdag – naast tijdschriftpakketten en kaarten. In boekhandel Los behoort Atlas ook tot de bestsellers, naast het boek van Daanje en de nieuwste Roxane van Iperen (Dat beloof ik).

Lenneke Gons heeft al die boeken in haar armen geklemd in Los, terwijl ze met de eigenaresse praat. Ze vertelt dat ze een maand op vakantie gaat op Terschelling – vandaar dat ze ook nog de nieuwste thriller van Mathijs Deen meepakt die op het Waddeneiland speelt (De Duiker). Het is geen toeval dat Gons Los zoveel verkopen gunt: ze blijkt tot afgelopen jaar samen met haar man eigenaar te zijn geweest van de boekhandel.

„Toen we de winkel hadden, gingen we nooit zo lang op vakantie. Onze voorjaarsvakantie toen we eigenaar waren was meestal twee weken. En dan zochten we allebei een doos boeken uit – voor ons werk. Nu lezen we waar we zin in hebben.”

Lees ook ook dit interview met Lucinda Riley: ‘Ik wil geen literaire fictie schrijven die door 2.500 mensen wordt gelezen, maar door iedereen.’

En ja, daar horen ook de boeken van Riley bij. „Ik heb nu drie delen van Riley gelezen. Niet toen ik nog de winkel had. Dat was niet nodig, de boeken verkochten zichzelf wel. Dan besteedde in mijn schaarse leestijd liever aan boeken die wel een zetje nodig hebben. Maar toen ik er afgelopen jaar aan begon, snapte ik het wel meteen van al die klanten: het zijn fantastische boeken.”

Veel bijzondere dingen

Geregeld is er juist discussie over de literaire waarde van de boekenserie. Daar begint ook Marga Copier over, die uit Zweden op bezoek is bij haar moeder en Atlas voor haar koopt. Voor haar verjaardag én Moederdag. „Al ga ik ’m waarschijnlijk meteen na haar lezen. Je kan niet zeggen dat het een hoogtepunt is van de literatuur. Maar dat hoeft ook niet. Waarom het zulke fijne boeken zijn? Dat het vervolgen zijn, maakt nieuwsgierig. Er gebeuren veel bijzondere dingen. En speelt zich af in verschillende landen – de zussen over wie de boeken gaan zijn geadopteerd uit allemaal verschillende landen.”

Sluijter van Los heeft zelf alleen het eerste deel gelezen. „Ik vond dat ik dat als eigenaresse moest hebben gedaan. Ik heb het daar wel bij gelaten – ik moet mijn tijd verdelen. Maar ik snap dat mensen eraan verslingerd raken. Het is mooi historisch, pakkend geschreven. Het kan niet zo zijn dat een schrijver die zo goed verkoopt slecht schrijft.”